Typowanie UFC FN 44 – Swanson vs Stephens

Typowanie gali UFC Fight Night 44, na której Cub Swanson w starciu z Jeremym Stephensem spróbuje udowodnić, że zasługuje na rewanż z Jose Aldo.

145 lbs: Cub Swanson vs Jeremy Stephens

naiver: Szanując czas Czytelników, spróbuję krótko… Uważam Cuba Swansona za zdecydowanego faworyta tego starcia i mam nadzieję, że w końcu otrzyma szansę zmazania plamy z pamiętnej walki z Jose Aldo, gdy po dwóch latających kolanach padł nietomny na deski. Poza ciężkimi rękami Jeremy Stephens nie ma nic na trenującego u Jacksona Swansona, a i rzeczone ręce w dywizji piórkowej okazały się niewystarczające, by odprawić Estevana Payana (Robbie Peralta dał radę) i Darrena Elkinsa (Chad Mendes dał radę). Swanson to jeden z najlepszych pięściarzy nie tylko w dywizji piórkowej, ale w całym UFC (boks trenuje w doskonałym bokserskim klubie Indio Boys & Girls Club). Wkładający w każdy cios maksimum mocy Stephens ustępuje mu w stójce pod względem poruszania się, balansu, płynności składania kombinacji, kreatywności i szybkości. Jeśli nie trafi jakimś cepem, to swoich szans będzie musiał szukać w obaleniach, ale i tam może trafić na gilotynę Swansona. Dlaczego zatem kciuk tylko w połowie? Kontuzje… Swanson powraca po prawie rocznej nieobecności, nie pierwszy raz zresztą. Kontuzje wszelakie są jego prawdziwą zmorą i kto wie, czy w końcu nie zaczną odciskać swojego piętna na jego występach.

Zwycięzca: Cub Swanson przez decyzję

Calo: Jeremy Stephens w main evencie gali, w pojedynku, w którym stawką jest walka o mistrzostwo… no cóż, rok temu uznałbym to za absolutną abstrakcję. Lil’ Heathen świetnie bronił obaleń Darrena Elkinsa, nie uważam jednak, że bardzo kreatywny w rzutach z judo Swanson nie może go sprowadzić do parteru. „Kreatywność” – to dobre określenie na ogólny styl walki weterana WEC. Sądzę, że będzie aktywniejszy i celniejszy w stójce, przez co będzie w stanie zwyciężyć – jednak zmotywowany Stephens potrafi być groźny (z uwagi między innymi na moc w ciosach i kopnięciach), i jestem daleki od określania Swansona pewniakiem.

Zwycięzca: Cub Swanson przez decyzję

Bolt: Czy Stephens ma szansę wygrać ze Swansonem? Zawodnik o takim ciosie zawsze może wygrać. Czy daję mu duże szanse na wygraną ze Swansonem? Nie. Cub posiada świetną, dynamiczną stójkę, a w przypadku ewentualnych obaleń niczego sobie nie da zrobić. Co więcej, sam może swoimi technikami rodem z judo posyłać Jeremy’ego na matę.

Zwycięzca: Cub Swanson przez (T)KO

170 lbs: Kelvim Gastelum vs Nico Musoke

naiver: Nico Musoke to ciekawy zawodnik, który nie powinien mieć problemów z utrzymaniem się w UFC. Mam jednak wrażenie, że zdecydowanie za wcześnie dla niego na starcie z Kelvinem Gastelumem, któremu został rzucony na pożarcie. Lepsze warunki fizyczne Szweda, dobra kontrola z góry i umiejętność powracania zza światów (w obu walkach w UFC ledwie wywinął się spod topora po knockdownach) to zdecydowanie za mało na coraz lepszą stójkę zwycięzcy TUFa, doskonałe zapasy, siłę i mocne gnp. Świetnie rozwijający się Amerykanin decydował będzie o płaszczyźnie, w której toczyć będzie się walka, co oznacza, że albo Musoke zostanie ubity w stójce, albo w parterze. Gastelum może to przegrać chyba tylko na własne życzenie.

Zwycięzca: Kelvin Gastelum przez (T)KO

Calo: Defensywa w stójce 28-letniego Szweda z pewnością nie należy do najlepszych w dywizji (mocno trafił go zarówno Sakara, jak i Viscardi Andrade). W aspekcie stójkowym i zapaśniczym przewagę dałbym zwycięzcy 19 sezonu The Ultimate Fightera – jeżeli będzie on uważał na solidny parter rywala, powinien zwyciężyć przez decyzję.

Zwycięzca: Kelvin Gastelum przez decyzję

Bolt: Przedstawiciel Szwecji czuje się dobrze w każdej płaszczyźnie, nie wykazując jednak więcej niż chociażby dobrych w żadnej z nich. Gastelum z kolei w swojej przygodzie w kategorii półśredniej zdemolował pogromcę Baczynskiego oraz po wyrównanej walce wyniósł zwycięstwo nad doświadczonym i mocnym Storym. Kelvin rozwija się we wspaniałym tempie, do tego posiada bardzo dużą siłę oraz stanowiącą atut kondycję. Myślę, że to mocny materiał na zawodnika z pierwszej piątki. Dlatego też skończy przed czasem Musoke.

Zwycięzca: Kelvin Gastelum przez (T)KO

185 lbs: Cezar Ferreira vs Andrew Craig

naiver: Nie ufam szczęce i stójkowej defensywie Cezara Ferreiry. To samo mogę jednak napisać o Andrewie Craigu, który również nie zachwyca w tym względzie, nawet pomimo tego, że jeszcze przez nokaut nie przegrał. Amerykanin może być odrobinę szybszy w stójce od mechanicznego ale ogromnego Brazylijczyka, ale to ten ostatni dysponuje bogatszym arsenałem kickbokserskim i większą mocą – jeśli natomiast nie będzie mu tam szło (i jeśli zdąży…), może spróbować przenieść walkę do parteru, gdzie powinien mieć przewagę. Wydaje mi się, że podopieczny Belforta zda sobie w końcu sprawę, że ze swoją szczęką w stójce nie może sobie pozwalać na zbyt wiele, będąc zmuszonym do częstszego odwoływania się do zapasów, jak chociażby w potyczce z Danielem Sarafianem. Fakt, że Brazylijczyk walczy ledwie trzy miesiące po nokaucie, nie ułatwia oceny tej walki. Tym niemniej…

Zwycięzca: Cezar Ferreira przez decyzję

Calo: Atutem zwycięzcy brazylijskiego TUFa z pewnością jest siła fizyczna. Jest to fighter wszechstronny, lecz jego technika i defensywa w stójce pozostawiają wiele do życzenia. Jeśli da radę sprowadzić Craiga do parteru, co jest realną opcją, to w tej płaszczyźnie powinien czuć się lepiej i zwyciężyć przez decyzję bądź nawet poddać Highlighta. Zważając jednak na mierną obronę, jestem zdania, że Andrew może wygrać tą walkę przez ciosy, szczególnie jeśli Brazylijczyk podejdzie do pojedynku tak nierozważnie, jak do starcia z C.B. Dollaway’em.

Zwycięzca: Cezar Ferreira przez poddanie

Bolt: Podopieczny Vitora Belforta póki co nie zachwyca. Mimo treningów w Blackzillians jego boks i defensywa wyglądają bardzo źle, natomiast zbyt wiele kopnięć jest rzucanych w powietrze. Z drugiej jednak strony dysponuje dużą siłą i bardzo dobrym parterem, do tego może został od czasu ostatniej porażki w słabym stylu ciut oszlifowany. Craig z drugiej jest zawodnikiem wybitnie przeciętnym. W stójce może coś zdziałać, choć tutaj również nie robi wrażenia kogoś lepszego niż pozbawionego fantazji czy większego talentu rzemieślnika. Mimo to nie zdziwi mnie jego zwycięstwo. Bez większego przekonania typuję jednak jego oponenta.

Zwycięzca: Cezar Ferreira przez poddanie

145 lbs: Ricardo Lamas vs Hacran Dias

naiver: Postawię śmiałą tezę, że zapasy Hacrana Diasa mogą sprawić sporo problemów Ricardo Lamasowi. Brazylijczyk oddał Nikowi Lentzowi tylko 4 z 17 obaleń, z czego trzy w drugiej rundzie, w której padł na deski po knockdownie – co pewnie mniej lub bardziej odbiło się też na jego dyspozycji. Lamas natomiast zupełnie nie radziło sobie zapaśniczo w starciu z Erikiem Kochem i jestem sobie w stanie wyobrazić, że podobnie może być w konfrontacji z Brazylijczykiem, tym bardziej, że przecież trenuje on w Nova Uniao. Amerykanin nie jest dobrym strikerem, ale chyba właśnie w stójce może mieć największą przewagę, bo poza okazjonalnymi kopnięciami gra kickbokserska Diasa jest bardzo przeciętna. Spodziewam się wyrównanego boju, w którym bardziej doświadczony w walkach z najlepszymi na świecie Lamas nie bez problemów pokona wracającego po ponad rocznej (!) przerwie Diasa.

Zwycięzca: Ricardo Lamas przez decyzję

Calo: Powracający po nieudanej próbie zdobycia pasa Ricardo Lamas wydaje się być zawodnikiem klasę lepszym od Hacrana Diasa. Barnabe pokonał wprawdzie wysoko notowanego Alcantarę i urwał rundę Nikowi Lentzowi, jednak do ścisłej czołówki, jaką jest były pretendent, jeszcze mu daleko. The Bully powinien wygrać walkę poprzez obalenia, ground & pound i umiejętności w parterze.

Zwycięzca: Ricardo Lamas przez decyzję

Bolt: Królestwem Hacrana Diasa jest parter. Tam Lamas nie da sobie zrobić raczej krzywdy, szczególnie z góry, bo będzie miał zdecydowaną przewagę zapaśniczą nad miotanym jak manekin przez Lentza Brazylijczykiem. W stójce również Ricardo będzie dyktował warunki.

Zwycięzca: Ricardo Lamas przez decyzję

185 lbs: Antonio Braga Neto vs Clint Hester

naiver: Klasyczny pojedynek grappler vs striker. Ile udanych obaleń będzie potrzebował Braga Neto, żeby poddać Clinta Hestera? Przypuszczam, że jedno. Ile uderzeń będzie potrzebował Hester, by ustrzelić absolutnego kickbokserskiego żółtodzioba w osobie Brazylijczyka? Dobrze przymierzonych? Jedno. Neto nie kalkuluje w stójce i… od razu dąży do obalenia (skądinąd całkiem słusznie) – pytanie, czy najpierw obali, czy zostanie ustrzelony? Postawię na to, że jednak skrócenie dystansu i przejście do klinczu (skąd Neto może np. wkręcić się po nogę Amerykanina) okaże się minimalnie łatwiejszym zadaniem niż czyste trafienie na szczękę w wykonaniu Hestera.

Zwycięzca: Antonio Braga Neto przez poddanie

Calo: Walka ta zalicza się do oldschoolowych pojedynków typu striker vs grappler. Hester najlepiej czuje się w stójce (jego słabe umiejętności w walce na chwyty obnażył chociażby Jimmy Quinlan w TUF’ie 17), Braga Neto z kolei to utalentowany zawodnik brazylijskiego Jiu Jitsu z bardzo przeciętnymi umiejętnościami walki na pięści. Rodzi się więc pytanie – czy Brazylijczyk poprzez sprowadzenia da radę narzucić rywalowi płaszczyznę walki? Myślę, że tak. Nie jest to jednak pojedynek, na który postawiłbym pieniądze – właśnie z racji skąpych umiejętności stójkowych Brazylijczyka.

Zwycięzca: Antonio Braga Neto przez poddanie

Bolt: Jeśli Neto przewróci Hestera to wygra walkę. Jeśli Clint utrzyma ją w stójce to ją wygra. Niczego więcej nie trzeba dodawać, walka przypomina dawniejsze dzieje MMA – striker kontra grappler. Mam nadzieję, że uczestnik TUFa trenował obronę przed obaleniami, bo tylko z sympatii typuję jego zwycięstwo.

Zwycięzca: Clint Hester przez (T)KO

155 lbs: Joe Ellenberger vs James Moontasri

naiver: Nie dajcie się zwieść nazwiskom – James Moontasri to piekielnie uzdolniony striker z doskonałą bazą w taekwondo, a także naprawdę ciężkimi rękami. Potrafi walczyć z obu pozycji, trenuje w Blackhouse, niezwykle lekko porusza się na nogach, jest typem eksplozywnego counter-punchera. Odrobinę przypomina w tym aspekcie samego Lyoto Machidę, choć Brazylijczyk lepiej kontroluje dystans. Spodziewam się, że Moontasri będzie miał sporą przewagę w stójce – pytanie, czy da się obalić Joe Ellenbergerowi, który właśnie w parterze powinien szukać swoich szans? Defensywne zapasy Moontasriego prezentują się całkiem nieźle i spodziewam się, że Joe będzie miał sporo problemów z ich sforsowaniem. Wyraźnie faworyzowałbym zatem Jamesa, ale… wziął walkę w zastępstwie, ledwie trzy tygodnie (!) po swojej ostatniej potyczce. Jak odbije się to na jego dyspozycji?

Zwycięzca: James Moontasri przez decyzję

Calo: Brat znanego Jurggenauta, Joe Ellenberger, to nie najlepiej wyglądający kondycyjnie, lecz wszechstronny zawodnik, który najlepiej czuje się, gdy może obalać rywala i kontrolować go z góry – z dominujących pozycji przejawia aktywność poprzez ground & pound i próby poddań. Urodzony w Niemczech Moontasri to przede wszystkim striker. Obserwując poprzednie występy Jamesa, mam wrażenie, że Excalibur (o ile długa przerwa od startów nie odbije się na nim niekorzystnie) będzie w stanie narzucać przeciwnikowi płaszczyznę walki. Argumentem za nim przemawiającym będzie też to, że Moontasri wziął walkę w zastępstwie.

Zwycięzca: Joe Ellenberger przez decyzję

Bolt: Gdyby nie fakt, że Moonwaker trzy tygodnie temu stoczył walkę oraz niespełna kilka dni później został kolejnym rywalem najbardziej pechowego debiutanta w UFC mógłbym widzieć w nim kandydata do niespodzianki. Ten przechrzta z taekwondo (dodam, że zawodnik dużego kalibru w macierzystym sporcie) ma cechy, dzięki którym może sprawić niespodziankę – duża szybkość oraz nietypowe, ale celne kopnięcia. W przypadku tak krótkiego czasu na przygotowanie oraz solidności zaprezentowanej przez Ellenbergera widzę jednak jego porażkę.

Zwycięzca: Joe Ellenberger przez decyzję

155 lbs: Colton Smith vs Carlos Diego Ferreira

naiver: Colton Smith pierwszy raz od czasów TUFa ma za sobą cały obóz przygotowawczy u Grega Jacksona. Może mu się to jednak na niewiele zdać, bo Carlos Diego Ferreira to perspektywiczny, choć niezbyt młody (29 lat) zawodnik, który będzie miał przewagę zarówno w stójce (mniejszą), jak i w parterze (większą). Myślę, że jedyną szansą pracowitego średniaka Smitha jest odwołanie się do swoich zapasów i kontrola z góry – mam jednak poważne wątpliwości co do tego, czy będzie w stanie obalać, a jeśli nawet tak, czy nie da się złapać w jakieś poddanie, zwłaszcza, że z pleców Ferreira prezentuje się bardzo dobrze. Amerykański żołnierze jest jednak twardym gościem i być może z pomocą Jacksona zdoła po nudnym boju skontrolować rywala, wygrywając na punkty. Mimo wszystko…

Zwycięzca: Carlos Diego Ferreira przez decyzję

Calo: Obaj uczestnicy tego starcia mierzyli już się ze sobą na zasadach submission. Smith to grappler, który większość walk wygrał przez kontrolę rywali w parterze – nie jest tajemnicą, że styl Lay&Pray mu odpowiada. Ferreira ma spore doświadczenie w walkach na chwyty, świetnie czuje się w parterze – a i stójka nie jest mu obca. Colton wprawdzie poczynił postępy w walce na pięści, jednak wątpię, by miał w tej płaszczyźnie przewagę. Pojedynek prędzej czy później trafi do parteru. Amerykański wojskowy częściej będzie starał się zdobywać dominujące pozycje, jednak ze względu na świetne umiejętności grapplerskie rywala, może nie być w tym skuteczny. Stawiam na Ferreirę, jednak bez większego przekonania.

Zwycięzca: Carlos Diego Ferreira przez decyzję

Bolt: Dziwi mnie dalsza obecność Coltona Smitha w UFC. Poza zapasami nie ma prawie niczego do zaoferowania. Ze swoim rywalem już się kiedyś mierzył w grapplingu. Myślę, że czarny pas BJJ posiadający pewne zdolności w stójce (nie jakieś wybitne, ale nie da sobie zrobić krzywdy, potrafi wsadzić kopnięcie na głowę, razić trochę krzywym boksem) uwinie się przed czasem.

Zwycięzca: Carlos Diego Ferreira przez poddanie

135 lbs: Johny Bedford vs Cody Gibson

naiver: Cody Gibson w swoim debiucie w UFC, mając tydzień na przygotowanie się, stoczył wyrównany bój z perspektywicznym Aljamainem Sterlingiem. W starciu z Johnym Bedfordem czeka go jednak trudne zadanie, bo ten ostatni znacznie bardziej doświadczony zawodnik, do tego niezwykle twardy, z niezłą stójką i przyzwoitymi defensywnymi zapasami. Zresztą, Gibson również i tutaj wchodzi w zastępstwie Rani Yahya, ale teraz miał jednak ten miesiąc na przygotowania. Jednak w starciu nieopierzonego i nie będącego nawet zawodowym fighterem Gibsona z weteranem Bedfordem – rywalizującym niedawno jak równy z równym z Bryanem Caraway’em – faworyzuję Johny’ego. Cody’emu brakuje BJJ, by wykorzystać piętę achillesową rywala, czyli obronę przed poddaniami (9 z 10 walk przegranych przez poddanie).

Zwycięzca: Johny Bedford przez decyzję

Calo: Na papierze Johnny Bedford to dobry grappler (NCAA Division I Wrestler , brązowy pas BJJ), jednak w walce z mogącym mu postawić się zapaśniczo Caraway’em wyglądał przeciętnie, żeby nie powiedzieć słabo. Czy Cody Gibson może mu się postawić? Myślę, że tak. W wyrównanym starciu z faworyzowanym Sterlingiem pokazał solidne zapasy, do tego dysponuje przewagą warunków fizycznych. Zaryzykuję i postawię na młodszego Cody’ego, który również w stójce posiada argumenty, by nie dać się pokonać.

Zwycięzca: Cody Gibson przez poddanie

Bolt: Bedford i Gibson są dla mnie nijacy. Coś umieją w każdej płaszczyźnie, przy czym Bedford kuleje, jeśli chodzi o obronę poddań, obaj wywodzą się z zapasów, ale nie są jakimiś wirtuozami. Ciężko mi wytypować zwycięzcę, więc wybieram bardziej doświadczonego i chyba nieco silniejszego fizycznie Johny’ego przez decyzję.

Zwycięzca: Johny Bedford przez decyzję

185 lbs: Marcelo Guimaraes vs Andy Enz

naiver: Andy Enz będzie miał przewagę w każdym niemal aspekcie w starciu z Marcelo Guimaraesem – jego kickboxing – choć do doskonałości mu daleko – powinien wystarczyć na Brazylijczyka. Zapasy trenującego w MMA Lab u boku Bensona Hendersona Amerykanina również stawiam wyżej niż Guimaraesa. Ten ostatni swoich szans szukał będzie w parterze, ale jeśli znajdzie się na plecach, a taka pozycja jest bardziej prawdopodobna niż górna, nie zagrozi Amerykaninowi. Jeśli dodamy, że Brazylijczyk nie walczył od grubo ponad roku, powracając teraz do kategorii średniej po nieudanym epizodzie w półśredniej (porażka z Hyun Gyu Limem), to na papierze przewaga dysponującego dobrymi warunkami fizycznymi, niebywałą odpornością, wielkim sercem do walki oraz dobrą kondycją Andy’ego Enza nie podlega dyskusji.

Zwycięzca: Andy Enz przez (T)KO

Calo: Enz to kawał twardziela, co doskonale podkreśla jego pseudonim Tank Mode. Mimo braku zwycięstw przez nokaut jest lepiej ułożony stójkowo od specjalizującego się w BJJ Brazylijczyka. Jego kluczem do zwycięstwa będzie obrona przed obaleniami. Guimaraes jednak nie radzi sobie dobrze z układaniem rywali na macie (w dwóch walkach w UFC zanotował tylko 2 obalenia na 29 prób!). Teraz, gdy walczy kategorię wyżej, sądzę, że będzie mu jeszcze trudniej.

Zwycięzca: Andy Enz przez decyzję

Bolt: Walka dwóch grapplerów, z których Enz uległ Hesterowi na pełnym dystansie, natomiast Guimaraes padł po świetnym kolanie od mającego duże szanse na top 15 swojej wagi Lima. Obaj preferują parter, w którym lepszy powinien być Brazylijczyk, Andy ma za to przewagę zasięgu. Wydaje mi się, że prędzej czy później dojdzie do kulanki, gdzie do zwycięstwa doturla się przybysz z Ameryki Południowej.

Zwycięzca: Marcelo Guimaraes przez poddanie

125 lbs: Ray Borg vs Shane Howell

naiver: Ray Borg w swoim debiucie przegrał co prawda z Dustinem Ortizem, ale zaprezentował się bardzo dobrze i może stanowić duże wzmocnienie dywizji. Shane Howell wziął tą walkę w zastępstwie ledwie dwa tygodnie temu. Po swojej stronie będzie miał w zasadzie tylko warunki fizyczne. Gdy dodamy do tego, że nie walczył od dwóch lat, to trudno nie uznać Borga za zdecydowanego faworyta tego starcia. Ray może zarówno ubić rywala w stójce dzięki nieszablonowemu stylowi albo udusić w parterze. Postawię na to drugie.

Zwycięzca: Ray Borg przez poddanie

Calo: Młodziutki Borg zaprezentował się świetnie w starciu z Dustinem Ortizem, powiedziałbym wręcz, że był w tym pojedynku lepszym zawodnikiem. Co do Howella – w walkach, które dane mi było obejrzeć, prezentował się całkiem nieźle we wszystkich płaszczyznach jednak klasa przeciwników, jakich pokonywał, pozostawia wiele do życzenia. Dziwną rzeczą byłoby postawić przeciwko Borgowi, który wydaje się być lepszym strikerem i zdecydowanie lepszym grapplerem, ma za sobą pełny obóz przygotowawczy (Howell wziął walkę w zastępstwie, do tego nie walczył od ponad dwóch lat) i w debiucie pokazał, że jest muszym, na którego warto zwracać uwagę.

Zwycięzca: Ray Borg przez poddanie

Bolt: Howell nie walczył od dwóch lat. Trudno znaleźć go w internetach. Ray Borg bardzo dobrze zaprezentował się w debiucie przeciwko porządnemu oponentowi. Wniosek jest w tym wypadku nieco wywróżony (zważywszy na brak informacji o Shanie), ale…

Zwycięzca: Ray Borg przez decyzję

265 lbs: Alexei Oleinik vs Anthony Hamilton

naiver: Nie wróżę Anthony’emu Hamiltonowi wielkiej kariery w UFC – poza tym, że jest wielki, ma ciężkie ręce i trenuje często u Grega Jacksona, trudno doszukać się u niego umiejętności, które pozwoliłyby mu wedrzeć się do czołowej dziesiątki dywizji. Dysponujący olbrzymią przewagą doświadczenia, ale i bardzo mocno ustępujący Amerykaninowi warunkami fizycznymi Alexei Oleinik to jeden z ostatnich przedstawicieli wymierającego gatunku jednopłaszczyznowców. W parterze bez wątpienia posiada większe umiejętności, ale czy zdoła przenieść walkę do parteru? Czy uniknie cepów Amerykanina w stójce? Bez przekonania stawiam na to, że Hamilton wyjdzie z tego starcia zwycięsko, braki techniczne nadrabiając przewagą siły i masy.

Zwycięzca: Anthony Hamilton przez decyzję

Calo: Nie wierzę, że 37-letni zaprawiony w bojach Ukrainiec, może zdziałać coś w UFC. Oleinik ma argument w postaci bardzo dobrego parteru, jednak Hamilton jest od niego o wiele większy i silniejszy, do tego wywodzi się z zapasów – wątpię, by mały ciężki, jakim jest Oleinik, poradził sobie z położeniem go na matę. Walka potoczy się podobnie jak pojedynek Boa Dusiciela z Magomedem Malikovem – niezdolny do wykonania obalenia Alexey przegra walkę w stójce z lepszym strikerem w osobie Hamiltona.

Zwycięzca: Anthony Hamilton przez (T)KO

Bolt: Hamilton będzie miał przewagę warunków fizycznych, do tego potrzebuje jednego trafienia, aby skończyć walkę, mimo tego, że jest w niej póki co najwyżej średniakiem. Bardzo dobrze za to czuje się w klinczu i potrafi nieźle obalać. Gdyby dostał innego zawodnika o podobnym doświadczeniu, być może widziałbym w nim faworyta. No ale dostał Oleinika, który stoczył prawie 50 zawodowych walk, do tego jest mocny tam, gdzie Anthony orłem na pewno się póki co nie okazuje. Myślę, że to będzie ciężki debiut dla Amerykanina.

Zwycięzca: Alexei Oleinik przez poddanie