Sierpem #7 – szybkość, kontra i jab Jose Aldo, cz. 1

Podczas gali UFC 156: Aldo vs Edgar pękł napompowany do granic możliwości balon Alistaira Overeema, ale to pojedynek o pas wagi piórkowej okazał się bardziej interesujący i to jemu przyjrzymy się w kolejnej odsłonie cyklu Sierpem.

Dominator dywizji piórkowej Jose Aldo zademonstrował kapitalne umiejętności w starciu z Frankie Edgarem, pokonując Amerykanina w świetnym stylu. Przeanalizujmy całe starcie, by rozbić maestrię Brazylijczyka na czynniki pierwsze. W pierwszej części przyjrzymy się pierwszym trzem rundom, w drugiej – jutro – rundom mistrzowskim.

Jose Aldo vs Frankie Edgar

Aldo nie tylko pokonał Edgara, ale zaprezentował znacznie poprawiony arsenał bokserski – soczystym, szybkim jak błyskawica lewym prostym demolował Amerykanina od samego początku. Co warte podkreślenia, we wcześniejszych walkach Aldo rzadko korzystał z tej niezwykle skutecznej i często niedocenianej broni.

Runda 1

GIF 1 i GIF 2

Jose Aldo zaprezentował w walce z Edgarem kapitalną pracę lewym prostym. Przez całą walkę niemiłosiernie kłuł nim Amerykanina, kompletnie dewastując jego twarz. Warto zwrócić uwagę na podobieństwo jaba stosowanego przez Brazylijczyka do tego, którym Georges Saint-Pierre niemiłosiernie obił Josha Koschecka na UFC 124. Zauważmy, że w powyższej wersji lewego prostego schodzi się na lewo, na mocniejszą rękę przeciwnika, co teoretycznie nie jest najlepszym pomysłem, ale dzięki kapitalnemu wyczuciu czasu, szybkości, precyzji, opuszczonej w momencie ataku głowie i podniesionemu lewemu ramieniowi ją chroniącemu taki prosty może być niezwykle skuteczny – tutaj mamy co prawda przykład (GIF 2) z walki Rusha z Jakiem Shieldsem, ale to ta sama technika, którą stosował tak udanie przeciwko Koscheckowi.

GIF 3 i GIF 4

Jose Aldo odwoływał się też do techniki, którą często w swoich walkach stosuje Mauricio Shogun Rua i którą uśpił swego czasu Chucka Liddella (GIF 4). Jest to dynamiczne zejście na prawą stronę rywala przy jednoczesnym rzucaniu lewego sierpa w momencie, gdy prawa noga wędruje do przodu – nabranie odpowiedniego rozpędu nadaje takiemu ciosowi odpowiednia moc, natomiast rzucanie go w tak mało oczekiwanym momencie (ruch prawej nogi do przodu) zaskakuje przeciwnika. Jose Aldo kilkukrotnie próbował tej kombinacji w całej walce, po raz pierwszy rzucając ją w pierwszej rundzie (GIF 3).

Warto nadmienić tutaj, że w ostatniej walce z Gustafssonem Rua kilkukrotnie stosował tą technikę, ale zamiast lewego na głowę rzucał lewy na korpus – wobec znacznie mniejszej dynamiki mocno sponiewieranego przez kontuzje Brazylijczyka niewiele mu to jednak pomogło w starciu ze Szwedem.

GIF 5 i GIF 6

Tylko najlepsi zawodnicy mogą pozwolić sobie na inicjowanie akcji bądź kontrowanie bezpośrednim podbródkowym (GIF 5). Bardziej ryzykowne wydaje się być już tylko robienie tego samego sierpem na korpus – co, nawiasem mówiąc, Brazylijczykowi też się onegdaj zdarzało. Bezpośredni podbródkowy, wobec faktu, że w momencie jego rzucania zawodnik jest mocno odsłonięty, wymaga niezwykłego timingu i precyzji. Jednym i drugim dysponuje Jose Aldo, choć w powyższej próbie nie trafił czysto.

GIF 6 to kolejny kapitalny lewy prosty mistrza. Kluczem jest tu natychmiastowe skrócenie dystansu, kapitalna szybkość i wykorzystanie kilkucentymetrowej przewagi zasięgu, która dysponował Brazylijczyk. Ponadto Frankie Edgar nigdy nie grzeszył specjalnie szczelną gardą.

GIF 7 i GIF 8

Oba powyższe gify obrazują po raz kolejny – i nie ostatni – doskonałe wykorzystanie lewego prostego przez Jose Aldo. Warto odnotować, że raz po raz schodzi on na swoją lewą stronę, co powoduje, że po wykonaniu ataku znajduje się już w kompletnie innym miejscu niż to, w którym znajdował się przed rzuceniem ciosu. Kapitalna praca na nogach stanowiła w tej walce ogromny atut Brazylijczyka. Trzeba też odnotować, że nie dorównał od w tym aspekcie Amerykaninowi – on go w tym elemencie przebił o dwie długości! Ruszał się mniej – w końcu mało który fighter tak często krąży wokół rywali jak Edgar – ale w najważniejszych momentach miał zarówno szybsze nogi, jak i ręce.

GIF 9 i GIF 10

Na powyższym GIFie 9 możemy obserwować pierwszy przykład kapitalnej kontry Brazylijczyka – jednej z bardzo wielu, które zaskoczyły Edgara. Jose niemal cały pojedynek stoczył na „lekkim wstecznym”, ale to on znacznie częściej i znacznie mocniej trafiał.

Aldo kontrował na dwa sposoby – pierwszy sposób możemy obserwować powyżej – Jose Aldo cofa się pod naporem Edgara (na ogół z wyciągniętą lewą ręką kontrolującą dystans), by w pewnym momencie zatrzymać się i wystrzelić z ciosem kontrującym. Drugi sposób, w jaki kontrował Brazylijczyk polegał na cofaniu się, oczywiście nie w linii prostej, więc może powinniśmy to nazwać schodzeniem z linii ataku, z jednoczesnym rzucaniu ciosów kontrujących – to zadanie o wiele trudniejsze, bowiem rzucanie mocnych uderzeń na „wstecznym” – co zupełnie nie udało się Juniorowi dos Santosowi w walce z Cainem Velasquezem – wymaga naprawdę kapitalnej pracy nóg i wyczucia odpowiedniego momentu – w przeciwnym bowiem razie podejmowanie takich prób może zawodnika drogo kosztować. Niewątpliwym mistrzem w takiej taktyce jest Lyoto Machida, ale pojedynkiem z Amerykaninem Aldo udowodnił, że niewiele swojemu ziomkowi odstaje w tym elemencie – jeśli w ogóle odstaje.

Na GIFie 10 Jose Aldo trafia prawym prostym po wcześniejszym zamarkowaniu lewego – to jedna z niewielu tego typu kombinacji w analizowanej walce. Przewaga zasięgu i dynamika w powyższym przykładzie robią swoje. W ogóle warto zwrócić uwagę, że przez całą niemal walkę Brazylijczyk nie rzucał ciosów z pełną siłą – koncentrował się raczej na precyzji.

GIF 11 i GIF 12

Powyżej dwa kolejne lewe proste, którymi Scarface starał się zaskoczyć Amerykanina. Na GIFie 11 trafia, na GIFie 12 nie trafia, ale warto porównać sposób, w jaki rzuca tego prostego z tym, co robił GSP przeciwko Koscheckowi (tutaj – GIF 2 przeciwko Shieldsowi) – jedyna różnica wydaje się taka, że Kanadyjczyk odrobinę niżej opuszczał głowę, która dzięki temu była bardziej chroniona.

GIF 13 i GIF 14

Na powyższych gifach widzimy kolejny skuteczny lewy prosty (GIF 13) oraz sposób, w jaki Aldo unikał szarż Edgara (GIF 14), kontrolując dystans i głowę Amerykanina wyciągniętą lewą ręką, co możliwe było dzięki przewadze w zasięgu. Tym razem obyło się bez kontry, ale warto też zwrócić uwagę, że Brazylijczyk był w pełni świadom, gdzie znajduje się siatka, odchodząc od niej w końcowym etapie akcji.

GIF 15 i GIF 16

Powyżej dwa kolejne przykłady lewego prostego Brazylijczyka. Na GIFie 15 z powodu bliskości siatki nie jest w stanie utrzymać należytego dystansu, co powoduje, że Frankie Edgar po ataku Brazylijczyka znajduje się w dogodnej odległości i kontruje celnym prawym. Gdy natomiast akcja przenosi się na środek oktagonu (GIF 16) Aldo robi to, co robił wcześniej i będzie robił później – błyskawicznym i soczystym lewym prostym demoluje twarz rywala, korzystając z przewagi szybkości i zasięgu.

GIF 17 i GIF 18

GIF 17 warto porównać z GIFem 14 – Aldo po raz kolejny świetnie kontroluje odległość i wobec faktu, że będąc na wstecznym, zbliża się do siatki, tym razem odchodzi na swoją lewą stronę – kapitalnej pracy nóg zawdzięcza to, że nie robi mu żadnej różnicy, w którym kierunku zmuszony jest odchodzić.

GIF 18 z kolei to przykład kapitalnej kontry Brazylijczyka – kontrolując fantastycznie dystans, w pewnym momencie zatrzymuje się i szybkim prawym prostym trafia Amerykanina (siła takiego ciosu z powodu ruchu Edgara do przodu i efektu „nadziania” się na cios, jest jeszcze większa) – jednocześnie Aldo po rzuceniu ciosu schodzi z jego linii, na swoją prawą stronę – w tym momencie Frankie jest ustawiony w pozycji, z której nie ma prawa zadać skutecznego ciosu, o ile jakikolwiek może zadać.

GIF 19 i GIF 20

Czasami Jose Aldo nie cofał się przed szarżą Edgara, kontrując ją od razu – tak dzieje się na GIFie 19. Brazylijczyk balansem ciała schodzi na lewo, unikając prawego Edgara, by jednocześnie skontrować własnym prawym prostym. Nie trzeba dodawać, że po jego wystrzeleniu znajduje się już w innym miejscu.

GIF 20 to przykład prawdziwego mistrzostwa w kontrze. Tym razem Jose Aldo stosuje drugą taktykę kontry z omawianych przy okazji GIFa 9 – a zatem będąc na wstecznym, rzuca ciosy bez zatrzymywania się – są one odrobinę słabsze, co wynika z samych zasad fizyki, ale nie mniej skuteczne. Aldo trafia szarżującego Amerykanina mocnym prawym, by potem dołożyć lewy – kontrolując dystans dzięki kapitalnej szybkości i nie nadziewając się na siatkę. Lyoto Machida nie powstydziłby się takiej akcji.

GIF 21 i GIF 22

Jose Aldo pod koniec pierwszej rundy ponownie (GIF 21) zainicjował akcję prawym podbródkowym, dorzucając potem kombinację lewy-prawy sierp – żaden z tych ciosów nie doszedł jednak czysto szczęki Amerykanina, a jednocześnie Brazylijczyk przyjął prawy Edgara, który jednak nie był jednak ani szczególne mocny, ani precyzyjny. To jeden z niewielu przykładów, gdy Aldo rzuca ciosy z niemal pełną siłą, co powoduje, że brakuje im precyzji. Jako że jednak nie działo się to często, to takie urozmaicenie w przyjętej taktyce można zrozumieć.

Głowa mistrza niemal nigdy nie była statyczna – przykładem tego chociażby GIF 22. Brazylijczyk samą pracą głowy i fantastyczną pracą nóg (zejście na lewo) zdusił w zarodku szarżę Amerykanina.

GIF 23

Aldo zakończył rundę swoim firmowym lowkingiem, po którym trafił jeszcze lewym prostym. Warto zauważyć, że nie był to lowking na pełnej mocy – stopa podporowa nie była mocno skręcona. Osłabia to może moc kopnięcia, ale powoduje, że zawodnik może od razu po wykonaniu lowkinga kontynuować akcję, bez tracenia czasu na dostosowanie ustawienia względem rywala.

Runda 2

GIF 24

Już na początku drugiej rundy Aldo po raz kolejny zademonstrował kapitalną walkę z kontry – GIF 24. Cofał się, by w pewnym momencie zatrzymać się, ustawić rywala markowanym lewym i trafić mocnym prawym, tylko po to, by potem przy odchodzeniu na lewo poczęstować Edgara krótkim prawym sierpem. Zwłaszcza w dwóch pierwszym rundach, gdy Aldo nie był jeszcze zmęczony, jego przewaga szybkościowa nad Edgarem była zdumiewająca.

GIF 25 i GIF 26

Kilkanaście sekund później Jose Aldo dwa razy trafił potężnymi lowkingami Fankiego Edgara. W pierwszym z nich (GIF 25) poczęstował go jeszcze kombinacją podwójnego lewego na korpus i głowę. W kolejnym za to (GIF 26) widać wyraźnie jak niewiele potrzeba Brazylijczykowi, by wygenerować potężną moc przy swoich kopnięciach. Zwróćmy uwagę, że Aldo cały czas stoi przodem do swojego rywala, a pomimo tego powala kopnięciem Edgara – jego ręce wykonują w tym wypadku kolosalną pracę, podobnie biodra – Aldo jest fighterem, który do rzucenie potężnego kopnięcia nie potrzebuje pełnego ich skrętu – już minimalny wystarcza, by nadać lowkingowi niszczycielskiej siły.

GIF 27 i GIF 28

Powyżej dwie kolejne kontry Brazylijczyka. Na GIFie 27 trafia prawym sierpem w kontrze, choć wcześniej przyjmuje krótki lewy Edgara – co stało się dlatego, że Aldo pozwolił podejść Amerykaninowi zbyt blisko. Poza tym – w przeciwieństwie do wcześniejszych przykładów – nie kontrolował dystansu lewą ręką. Tym niemniej warto przyjrzeć się jego pracy nóg – nigdy nie są one „spętane”, Brazylijczyk w każdym niemal momencie gotowy jest do wystrzelenia kontrującego ciosu.

GIF 28 to kolejny przykład kapitalnej kontry Jose Aldo. Frankie Edgar próbuje kombinacji i co prawda ostatni jego cios dochodzi, ale pozycja, w której wówczas się znajduje oraz ułożenie nóg powodują, że nie ma on w ogóle mocy. Aldo bowiem świetnie schodzi na prawo, trafiając przy okazji Amerykanina kontrującym krosem.

GIF 29 i GIF 30

Na GIFie 29 Frankie Edgar po raz pierwszy przechwytuje lowkinga Jose Aldo, co – po jeszcze jednej próbie – będzie miało swoje konsekwencje w dalszej części walki. Dodatkowo, Edgar trafia mocnym prawym i obala Brazylijczyka. Kapitalny timing Amerykanina.

GIF 30 to dwa doskonałe lewe proste, rzucane jakby od niechcenia, którymi Aldo niszczy twarz Edgara, kończąc drugą rundę. Mawia się, nieco przekornie, że zawodnik, który potrafi rzucać kombinację dwóch lewych prostych w MMA, musi mieć dobry boks. W przypadku Aldo jest to zgodne z prawdą – tym bardziej, że zrobił to, cofając się. Frankie Edgar zdecydowanie nie był przygotowany na to, że Brazylijczyk tak doskonale będzie wykorzystywał przewagę zasięgu, tym bardziej że we wcześniejszych walkach rzadko odwoływał się do lewego prostego.

Runda 3

GIF 31

Natychmiast po rozpoczęciu trzeciej rundy Jose Aldo po raz kolejny spróbował lowkinga, który po raz drugi z rzędu został przechwycony przez czujnego Edgara. W efekcie Aldo wylądował na plecach, z których jednak szybko wstał. To jeden z kluczowych momentów w walce, bo od tej pory Jose Aldo praktycznie przestał używać niskich kopnięć, słusznie obawiając się sprowadzeń. Z jednej zatem strony Brazylijczyk udowodnił tą walką potęgę swoich kopnięć (pierwsza i druga runda), z drugiej Edgar udowodnił, że przechwytywanie kopnięć jest jego specjalnością – jeśli bowiem jest w stanie przechwycić lowkinga Aldo, to jest w stanie zrobić to z każdym innym.

GIF 32 i GIF 33

W rundzie trzeciej Brazylijczyk zaczął odczuwać trudy pojedynku. Na GIFie 32 jeszcze co prawda świetnie trafia prawym prostym w kontrze, ale cofa się w linii prostej i w pewnym momencie „gubi” krok.

Z kolei GIF 33 należy porównać z GIFami 3 i 4 – po raz kolejny Aldo odwołuje się do jednej z ulubionych technik Mauricio Shoguna Ruy, a więc zejściu na prawo i wyrzuceniu w tym samym momencie lewego sierpa, co nie jest typowe i może zaskoczyć przeciwnika. Nie trafił on jednak czysto, a Frankie Edgar prawie skontrował tą akcję lewym prostym, który ześlizgnął się po szczęce Aldo.

GIF 34 i GIF 35

Na GIFie 34 Brazylijczyk demonstruje kapitalną pracę głową, tułowiem i na nogach, w efekcie czego kapitalnie unika prawej ręki Amerykanina. GIF 35 pokazuje, że Aldo nie zawsze się cofał – czasami po prostu czekał w miejscu na atak rywala i wtedy umiejętnie go kontrował, korzystając z przewagi szybkości i zasięgu. Tutaj kapitalnie trafia prawym prostym, schodząc na lewo z linii ciosów Edgara, który swoimi strzałami strzela w powietrze.

GIF 36 i GIF 37

Jose Aldo stosuje lewy prosty nie gorzej niż GSP, walczy z kontry nie gorzej niż Lyoto Machida, korzysta z firmowej kombinacji Maurucio Ruy, a także.. stosuje uniki i kopie (GIF 36) frontkicki nie gorzej niż Anderson Silva. Co ma wspólnego z Juniorem dos Santosem czu Anthonym Pettisem dowiemy się przy okazji drugiej części, a tymczasem powróćmy do jego starcia z Edgarem.

Na GIFie 37 po raz kolejny obserwujemy kapitalną szybkość i instynkt Brazylijczyka – w pierwszej chwili spodziewa się obalenia ze strony Amerykanina (stąd nisko opuszczona prawa ręka), ale widząc, że nie o to chodzi Edgarowi, schodzi do boku, częstując go dobrym lewym sierpem. Amerykanin zupełnie nie nadąża za Brazylijczykiem i w momencie gdy przyjmuje rzeczony cios, znajduje się w pozycji, z której nie sposób wyprowadzić jakąkolwiek skuteczną ofensywę.

GIF 38 i GIF 39

Pomimo tego, że Frankie Edgar generalnie stara się balansować głową, to jednak w momencie ataku, jest ona mocno statyczna, co przez całą walkę wykorzystywał Jose Aldo. Tutaj (GIF 38) trafia mocnym lewym prostym Edgara, schodząc na lewo, co powoduje, że lewy sierp Amerykanina tylko muska twarz Brazylijczyka.

Wobec drobnej zadyszki, którą w trzeciej rundzie złapał Brazylijczyk, była ona wyrównana. Na GIFie 39 Edgar podejmuje kolejną szarżę, uderzając kombinacją prawy-lewy-prawy, z czego drugi cios trafia, a trzeci wobec uniku i zejścia z linii ciosu Brazylijczyka, ześlizguje się po jego głowie. Niezła akcja Edgara, Aldo wyraźnie nie zdążył uciec, co nie zmienia faktu, że zmieścił jeszcze kontrujący krótki lewy na głowę Amerykanina.

GIF 40 i GIF 41

W końcowym fragmentach rundy trzeciej przewagę zaczął osiągać Amerykanin – w akcji na GIFie 40 jest bardzo bliski trafienia prawym podbródkowym, za co zostaje skarcony kontrującym lewym, ale Aldo nie trafił czysto. Mimo tego jednak, że Brazylijczyk z powodu osłabionej kondycji mniej chętnie wycofywał się, by w pewnym momencie skontrować – co nagminnie czynił w dwóch pierwszych rundach – to nadal świetna praca nóg i balans ciałem pozwalały mu unikać zagrożenia ze strony Amerykanina.

GIF 41 to kolejna, już bodajże trzecia, próba kontrującego bezpośredniego prawego podbródkowego, która doskonale obrazuje to, o czym mówiliśmy przy okazji GIFa 5 – a więc spore ryzyko związane ze stosowaniem tej techniki bez uprzedniego przygotowania. Jose Aldo nie trafia, przyjmując na twarz prawego prostego Edgara, przygotowanego markowanym lewym prostym.

GIF 42 i GIF 43

W końcówce trzeciej rundy Jose Aldo kapitalnie broni sprowadzenia Edgara (GIF 42), ale potem – już wyraźnie zmęczony – nie atakuje jabem tak, jak powinien i jak czynił to wcześniej. Robi to wolno, nie utrzymując należytego dystansu i opuszczając lewą rękę – pozwala to Amerykaninowi na udaną kontrę krótkim prawym sierpem, podczas gdy ciężko oddychający Aldo nie trafia kolejnymi dwoma ciosami.

Szybkość, kontra, lewy prosty

Te trzy elementy, niekoniecznie w takiej kolejności, zdecydowały o tym, że Jose Aldo bezsprzecznie wygrał pierwszą i drugą rundę oraz – o czym można dyskutować – zremisował trzecią. Nikt chyba nie spodziewał się aż takiej przewagi szybkościowej Brazylijczyka i tego, że tak fantastycznie operował będzie lewym prostym, walcząc z kontry niczym Lyoto Machida. Aldo trafił też kilka mocnych lowkingów, ale przechwycenie dwóch ostatnich przez Edgara spowodowało, że zaniechał niskich kopnięć w rundach mistrzowskich, którym z bliska przyjrzymy się jutro.

AKTUALIZACJA – część druga dostępna tutaj.

…………………

Pozostałe części cyklu „Sierpem”:

Aldo vs Edgar – analiza rund mistrzowskich
Jak Pettis ubił Cerrone
Velasquez vs JDS II – analiza walki
Boks Juniora dos Santosa
Stójkowy arsenał Nate’a Diaza
Te Huna i jego boks
Co na GSP ma Condit

fot. mmamania.com