MMA Attack powraca

Umarł król, niech żyje król – chciałoby się krzyknąć po informacji o powrocie z zaświatów MMA Attack. No, może jeszcze nie król, ale z pewnością książę z ambicjami, by w stachanowskim tempie objąć swoim panowaniem polski dwór MMA, uwalniając go od chorób zakaźnych roznoszonych przez dotychczasowego hegemona – KSW.

Informacji o powrocie organizacji kierowanej dotychczas przez Dariusza Cholewę póki co jest bardzo niewiele, ale biorąc pod uwagę dobrą, premierową galę z listopada 2011 oraz kapitalną drugą z kwietnia 2012, co, nawiasem mówiąc, spowodowało, że w ciągu ledwie dwóch wydarzeń MMA Attack – przynajmniej w świadomości wielu konserwatywnych fanów MMA w naszym kraju – dogoniło pracujące na swój dorobek latami KSW; a zatem biorąc pod uwagę rzeczone dwie gale i jakość ich wykonania, śmiało można zawyrokować, że Maciej Kawulski i Martin Lewandowski dzisiejszego dnia do najszczęśliwszych w swoim życiu nie zaliczą.

Co to będzie?

W tym momencie nie wiemy, jakim przeobrażeniom uległy struktury MMA Attack, ale biorąc pod uwagę dzisiejsze doniesienia i komentarze, możemy stwierdzić z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, że nadal przewodnią rolę odgrywa Dariusz Cholewa, który podejściem do tematyki MMA mocno wyróżnił się in plus w porównaniu do duetu właścicieli z KSW. Ci ostatni bowiem – zwłaszcza po informacji o domniemanym dokonaniu żywota przez MMA Attack przed kilkoma miesiącami – dzięki mocno popuszczonej polsatowskiej smyczy radośnie oddali się ujadaniu i dorzynaniu watahy, kontynuując szerzenia swojej propagandy na temat wizji dalszego rozwoju MMA w Polsce (ujmując w jednym sformułowaniu – „sprzedajemy bilety, nie umiejętności”), zwieńczonej fatalną galą KSW 20 oraz tragikomicznymi negocjacjami Mameda Khalidova z UFC/Strikeforce.

Nie da się, rzecz jasna, pominąć skazy, jaka od momentu ukazania się informacji o zatrzymaniu Dariusza Cholewy, pojawiła się na wizerunku MMA Attack – dopóki właściciel organizacji nie wyjaśni fanom, choćby pobieżnie, bo trudno spodziewać się jakichkolwiek szczegółów, całego zamieszania związanego z ówczesnymi wydarzeniami, dopóty pojawiać się będą wątpliwości i pytania ze strony tych przychylniejszych oraz oskarżenia i złorzeczenia ze strony tych mniej przychylnych dalszej egzystencji MMAA w Polsce. Można, naturalnie, zastanowić się, na ile istotne są kulisy zatrzymania Dariusza Cholewy dla przeciętnego fana, który będzie, przyjmijmy taki scenariusz, otrzymywał produkt nie tylko świetnie opakowany, ale i o bardzo wysokiej jakości. Niewykluczone, iż trafne może okazać się założenie, że Kowalskiego to w ogóle nie interesuje, Kowalski bowiem prawdopodobnie w ogóle nie słyszał o tym, co wydarzyło się w czerwcu 2012 – inaczej jednak może być z fanami, którzy nie mają problemów z rozróżnianiem skrótów MMA, MMAA, KSW czy UFC, choć i w ich przypadku nie jest wykluczone, że pro-sportowe podejście do organizacji gal MMA w Polsce, prezentowane dotychczas przez MMA Attack i, ponownie optymistycznie załóżmy, nadal kontynuowane po ichniejszym powrocie, okaże się wystarczającym magnesem.

Warto odnotować też, że biorąc pod uwagę, iż Dariusz Cholewa od dłuższego zapewne czasu przebywa na wolności oraz faktycznie stoi za reaktywacją MMA Attack, nie jest wykluczone, że w naszym państwie lewa cała afera związana z jego zatrzymaniem miała coś wspólnego z nićmi grubymi. Póki jednak nie dowiemy się szczegółów, o ile kiedykolwiek dane będzie nam je poznać, wszystko to pozostaje kwestią spekulacji czystych jak bystry górski strumyk.

Potencjał MMA Attack 3

Organizacja MMA Attack w bardzo krótkim czasie stała się równorzędnym konkurentem dla KSW. Nie wiemy co prawda nic o ewentualnej transmisji trzeciej gali przez jakąkolwiek stację telewizyjną, ale powiedzmy szczerze – jeśli ktoś wcześniej wdrapał się na Mount Everest, to teraz nie będzie wdrapywał się na jabłonkę. MMA Attack nie wraca po to, by znaleźć się w drugiej lidze polskich organizacji, ale po to, by nawiązać rywalizację z KSW. A ta zapowiada się pasjonująco, bowiem po tragicznej, podkreślmy to raz jeszcze, gali KSW 20 i przedłużającej się mydlanej operze z Mamedem Khalidovem, na myśl o której wymioty targają niemal każdym, kto wcześniej z uwagą śledził wszelkie doniesienia na ten temat, teraz KSW przy okazji zbliżającej się wielkimi krokami gali KSW 21 zaserwowało nam prawdopodobnie najlepszą rozpiskę w historii – całkowicie wykastrowaną z walk dziwolągów.

Istnieje jednak kilka aspektów, w których KSW przynajmniej w najbliższym czasie nie dorówna MMA Attack. Chodzi przede wszystkim o klatkę, która posiada ogromną przewagę nad ringiem – przewagę na tyle dużą, że czasami rekompensować może ona niedostatki w innych, drobniejszych elementach organizacji gali. MMA Attack 2 posiadało undercard i prawdopodobnie przy okazji trzeciej edycji też go nie zabraknie, bo ciężko zmieniać coś, co było dobre. Na uznanie zasługiwała też duża liczba walk oraz występy na gali młodych, perspektywicznych zawodników. Zaproszenie sędziego Johna McCarthy’ego również okazało się strzałem w dziesiątkę. Naturalnie, nie wiemy, na ile rozmach, z jaką zorganizowano i wyprodukowano MMA Attack 2, zostanie powtórzony przy okazji trzeciej edycji, ale wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że można być dobrej myśli.

Królewska

Jest kilka obszarów, w których MMA Attack może dorównać KSW – ale jest też kilka, w których organizacja Dariusza Cholewy może zostawić konkurencję daleko w tyle. Królewska kategoria w federacji KSW jęczy i kwiczy, a jej czołowym przedstawicielem jest dopiero trzeci ciężki w Polsce Karol Bedorf. Czołowa dwójka, która wyraźnie wyprzedza resztę, jest wolna, a Damian Grabowski zdążył już zaanonsować, że nie jest wykluczone, iż pojawi się na MMA Attack 3. Michał Kita z kolei był w stanie porozumieć się z organizatorami przy okazji MMA Attack 1, a w jednym z późniejszych wywiadów Dariusz Cholewa nie zamykał przed nim drzwi w przyszłości, pomimo absencji Kity na MMA Attack 2 – daje to nadzieje, że i przy okazji gali opatrzonej numerem 3 także powstanie jakaś platforma porozumienia.

Jeśli Dariuszowi Cholewie udałoby się jeszcze zakontraktować dwóch szalenie obiecujących ciężkich w osobach Krystiana Kopytowskiego i Michała Andryszaka, to uzyskałby miażdżącą przewagę nad KSW w tej najbardziej prestiżowej z wszystkich dywizji. Jasne, pod względem marketingowym dzisiaj Mariusz Pudzianowski bije prawdopodobnie na głowę całą wyżej wymienioną czwórkę, ale powiedzmy sobie szczerze – są kwestie ważne i ważniejsze.

Ciekawie może zapowiadać się też kategoria lekka – starania KSW o to, by walka między Maciejem Jewtuszko a Arturem Sowińskim wyłoniła najlepszego lekkiego w Polsce, spełzły na niczym, bowiem to miano w ostatnim czasie wywalczyli sobie Marcin Held oraz Piotr Hallmann – i to bez wsparcia potężnej machiny marketingowo-promocyjnej za swoimi plecami. Ich pozyskanie może być jednak bardziej skomplikowane, ponieważ Piotr Hallmann celuje w UFC i jeśli nadarzy się okazja, skorzysta. Jeśli nie – być może będzie zainteresowany walką na MMA Attack 3 – już wcześniej bowiem były plany, by zawalczył w Polsce. Jeśli natomiast Marcin Held wygra finał Bellatora z Davem Jansenem, by następnie pokonać w walce o pas Michaela Chandlera, to prawdopodobnie w najbliższym czasie nie zawalczy w Polsce. Jeśli jednak powinie mu się noga – czego mu absolutnie nie życzymy – to szanse na występ na MMA Attack 3 wzrastają. Ewentualna walka Helda z Hallmannem, niekoniecznie od razu na trzeciej gali MMAA, byłaby prawdziwym hitem.

Perspektywy

Zmartwychwstanie MMA Attack to bez wątpienia kapitalna wiadomość dla polskich fanów MMA, którym na sercu leży rozwój dyscypliny w Polsce. Wbrew pozorom może to także przysłużyć się federacji KSW, bo nic nie motywuje bardziej niż oddech konkurencji na plecach. Prawdopodobnie już po najbliższej gali KSW 21 będziemy wiedzieli, czy tak faktycznie się stanie.

fot. wiadomosci24.pl