Bukmacher MMA #11 – UFC FN 47 i M-1 Challenge 50

Damian Grabowski – Marcin Tybura

1.53 – 2.37

Propozycja:

Damian Grabowski (1.53)

Bukmacherzy rozkładają szanse:

61% – 39%

Mój rozkład szans:

85% – 15%

Analiza

Bukmacherzy rozłożeniem szans zawodników w taki a nie inny sposód przekazali jasny komunikat:

„dobra, sportowo Panowie są na bardzo zbliżonym poziomie, ale Grabowski walczył na dużych galach, ma fajniejszy rekord, to dajmy mu ten 20% handicap”.

Moim zdaniem jest to myślenie bardzo błędne, bowiem w mojej opinii Marcin Tybura jeszcze nie jest gotowy na tak wielkie wyzwania, jakim jest niewątpliwie Damian Grabowski. Przejdźmy jednak do konkretów.

4 problemy Tybury

1. Doświadczenie rywala

Banał. Ale ważny banał. Grabowski dużo częściej przygotowywał się do bardzo ważnych walk, trenuje po prostu dłużej i miał czas na przećwiczenie tego, czego Tybura jeszcze nie zdążył przećwiczyć.

2. Stójka

Grabowski lubi mówić, że „poudaje chwile w stójce”, a potem poszuka parteru. W tej walce będzie musiał przestać udawać i zacząć naprawdę punktować, bowiem ta płaszczyzna u Tybury jest fatalna, zważając na poziom, do którego doszedł. Marcin w stójce jest niesamowicie ślamazarny, jego boks jest potwornie surowy, słabiutko się porusza na nogach. Lepiej sprawa wygląda, jeśli chodzi o kopnięcia, ale generalnie, to Tybur zdecydowanie odstaje w stójce od zawodników na poziomie, do którego pretenduje.

Damian Grabowski też nie zachwyca w stójce, ale od Tybury jest wyraźnie lepszy. Po pierwsze lepiej uderza rękami, a po drugie, co ważniejsze, jego walka w stójce jest dużo bardziej dynamiczna. W jednym z wywiadów Marcin powiedział, że ten, kto będzie przegrywał stójkę, ten poszuka parteru i jak patrzyłem na walkę Tybury z Perakiem albo Bajorem, to jakoś sobie nie wyobrażam, żeby zdołał zmusić Grabowskiego swoim kickboksem do szukania parteru.

3. Kondycja

Neiver w swojej analizie napisał, że kondycja obu Panów jest bardzo zbliżona. To chyba było największe uchybienie jego analizy, a jeśli on ma rację, a ja w tym momencie się mylę, to będzie to największe uchybienie moich przewidywań, ale… Tybura ma fatalną kondycję. Najprostszy, ale i najbardziej rzucający się w oczy test – obejrzeć ostatnie rundy Grabowski vs Garner i Tybura vs Perak, czyli ostatnich walk obu zawodników. I po prostu porównać.

Marcin Tybura w 2012 roku, czyli nie aż tak bardzo dawno temu, wygrał po dogrywce z Szymonem Bajorem. Szymonem B ajorem, który ostatnio przegrał wyraźnie z… Jackiem Czajczyńskim. Dobra, powiecie, że to było 2 lata temu, że w MMA to dużo, że to był inny Bajor, a tym bardziej inny Tybur. Ok, zgoda. Ale weźmy walkę z Perakiem – czy dobrze sobie przypominam, że w pierwszej rundzie Chorwat został doszczętnie zdominowany w pierwszej rundzie i spędził walkę próbując przetrwać w parterze? Co było w drugiej i trzeciej rundzie? Walka nagle się wyrównała, nagle w trzeciej rundzie Tybura zaczął mieć problemy z cepami Chorwata, a nawet wylądował na plecach.

Tybura większość walk kończy w pierwszych rundach, bo po prostu ma wtedy dużo sił. Potem zaczynają się poważne schody, szczególnie, gdy walka jest wielopłaszczyznowa, a przeciwnik jest na dobrym poziomie.

Moim zdaniem kondycja jest największym problemem Tybury. I głównie dlatego go nie widzę. Grabowski potrafi narzucić solidne tempo, potrafi popracować w klinczu, potrafi zmęczyć rywala. Jest doświadczony i ma lepszą kondycję. Czarno to widzę, aby Marcin potrafił dotrzymać kroku Grabowskiemu w 2 i 3 rundzie, a i w pierwszym starciu będzie ciężko, bo patrz pkt. 2.

4. Identyczne style

Obie nasze gwiazdy wschodu lubią walczyć podobnie – uniknąć agresywnych batalii w stójce, przejść do klinczu, obalić przez haczenia i tym podobne sztuczki i robić swoją robotę w tym, na czym znają się najlepiej, czyli kontroli w parterze i szukaniu poddań lub punktowaniu ciosami.

Zważając na słabszą stójkę i gorszą kondycję, dla Tybury ten aspekt jest dużym problemem, ponieważ musi szukać swoich przewag na tym, na czym Grabowski zjadł zęby. Teoretycznie trudno stwierdzić, kto lepiej potrafi sprowadzać swoich zawodników, póki obaj się nie skonfrontują, ale jakoś nie chce mi się wierzyć, aby Tybura był wyraźnie lepszym zapaśnikiem. Grabowski pół życia spędził w klinczu i bardzo dobrze zna tamtejsze sztuczki. Praktycznie jak nikt inny.

Podobnie jest z parterem. Jasne – przy sprzyjających wiatrach może Tyburze udać się wywrócić Grabowskiego, ale poddać go tam będzie bardzo, bardzo ciężko.