Bukmacher MMA #3 – UFC on Fox 11

	Miesha Tate	vs	Liz Carmouche
27	Wiek			30
13-5	Rekord MMA			9-4
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
	Kursy
1,48	Zwycięzca			2,75
65%	Rozkład szans według bukmacherów			35%
75%	Mój rozkład szans			25%
	Typ 3
Miesha Tate (1,48)	Zwycięzca			—
3/10 jednostek	Stawka			—
1,44 jednostek	Ewentualny zysk			—
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
	Kursy
	Tate przez decyzję
	tak – 1,90
	nie – 1,80
	Rozkład szans według bukmacherów
	tak – 48%
	nie – 52%
	Mój rozkład szans
	tak – 60%
	nie – 40%
	Typ 4
	Tate przez decyzję
	tak – 1,90
	Stawka
	3/10 jednostek
	Ewentualny zysk
	2,70 jednostek
……………………………………………………………………………………………………………………………………………

Analiza

Kobiece MMA niczym początki męskich zmagań

Obserwując kobiece mieszane sztuki walki, gołym okiem widać, że ta dyscyplina u Pań dopiero raczkuje. Wystarczy przyjrzeć się Rondzie Rousey – dziewczyna przyszła z Judo, jest niekwestionowaną mistrzynią, dystansuje wszystkie inne przeciwniczki przynajmniej o klasę, a prawie wszystkie walki kończy tym samym poddaniem. Jeśli ktoś dalej nie wie, o co mi chodzi, to proszę sobie wyobrazić, że w męskim MMA pojawia się koleś, który przez 5 walk z rzędu wygrywa przez np. kimurę po przeniesieniu walki do parteru efektownym rzutem judo z klinczu nad takimi postaciami jak Ronaldo Souza, Luke Rockhold, Chris Weidman, Vitor Belfort, a na koniec przenosi się wagę wyżej i to samo robi z Jonem Jonsem.

MMA kobiet prezentuje jeszcze dosyć słaby poziom – za kilka lat możemy się spodziewać zdecydowanie lepszych fighterek, a wygrywanie przez balachę nad kolejnymi rywalkami będzie należeć już do zamierzchłej przeszłości.

Dlaczego o tym piszę? W momencie, gdy poziom kobiecego MMA jest stosunkowo niski, bardzo duże znaczenie odgrywa długość treningu. Dla przykładu – analizując walkę Chrisa Weidmana z Andersonem Silvą, nawet nie ma sensu zastanawiać się, czy Weidman trenował 6 czy 9 lat MMA – ale biorąc pod lupę pojedynki typu Pudzian vs. Tyberiusz Kowalczyk już bacznie przyjrzymy się tej kwestii. Oczywiście operuję tutaj na skrajnościach – ale tylko po to, aby pokazać mechanizm. Dziewczyny lokują się między tymi dwoma skrajnościami.

Doświadczenie

Miesha Tate jest o wiele bardziej doświadczoną zawodniczką i jest to argument, który uważam za najważniejszy przy analizie tego pojedynku. Po pierwsze, Amerykanka debiutowała aż 3 lata wcześniej od Liz Carmouche, już rok przed debiutem tej drugiej Miesha toczyła heroiczne boje z Sarą Kaufmann na Stikeforce 1 na dystansie 3 x 3 minuty.

Po drugie, co też szalenie istotne, Tate mierzyła się dwa razy z Rondą Rousey i widać było u niej zdecydowany progres względem obu pojedynków. Zapewne w trzeciej walce wypadłaby jeszcze lepiej!

Kwestie techniczne i sportowe

Miesha Tate trenuje na co dzień w Alpha Male. Szczerze powiedziawszy, jestem kibicem, który mało interesuje się kwestiami obozów, trenerów, menagerów i innymi pozasportową otoczką, ale o osobie niejakiego Duane’a Ludwiga nie sposób było nie słyszeć – podobno to on poprawił tak bardzo stójkę Urijaha Fabera i udoskonalił Chada Mendesa. Nie wiem, czy ten facet też szkoli Mieshę Tate, ale jej poprawa umiejętności kickbokserskich jest bardzo zauważalna. Już w walce z Cat Zingano mocno zamroczyła swoją przeciwniczkę ciosami rękoma, Ronda również dostała od niej kilka razy soczyście w twarz, co nie zdarzyło się w ich pierwszej walce i było nie lada zaskoczeniem dla większości obserwatorów. W walce z Carmouche spodziewam się dalszych postępów Mieshy w tym aspekcie i kolejnej poprawy!

Żeby nie lać dłużej wody, przejdę do rzeczy, czyli zestawienia umiejętności obu fighterek, bo o to chodzi w zakładach. Stójka Liz Carmouche jest… no cóż. Niespecjalna. Nie widziałem, aby Gorilla zaskoczyła jakąkolwiek zawodniczką swoimi ciosami z rąk, właściwie jej boks nie istnieje. Potrafi solidnie kopnąć, ale Edsonem Barbozą kobiecego MMA ta dziewczyna nie jest i nie będzie. Z drugiej strony, mimo ostatnich postępów, Tate nie przewyższa znaczące Gorilii w tej płaszczyźnie – a prawdę mówiąc, nie przewyższa w ogóle. Jej ataki są szalenie chaotyczne, jest łatwa do trafienia, mało i słabo kopie – widać gołym okiem, że Miesha nie czuje się zbyt komfortowo w kickbokserskich wymianach i dąży za każdym razem do tego, aby przenieść walkę do parteru, a tam…

Kapitalna grapplerka

Miesha Tate to naprawdę zdolna grapplerka – potrafi dobrze skontrolować swoje przeciwniczki, wyciągnąć technikę kończącą, uderzać z góry – walkę na ziemi rozumie i kocha. Jej zapasy są bardzo dobre i trudno znaleźć w kobiecym MMA lepszą zapaśniczkę od niej – potrafi przenosić do parteru w różny sposób, czyni to zarówno przez haczenia z klinczu, jak i wyniesienia spod siatki. Uniknąć jej sprowadzeń jest szalenie trudno i jakoś nie chce mi się wierzyć, aby Gorilli się to udało, choć jak wiadomo, Liz ma jeden ogromny atut…

Wielka siła

No właśnie – wracając do pierwszego akapitu – siła w męskim MMA na bardzo wysokim poziomie to jeden z bardzo wielu atutów i rzadko kiedy odgrywa kluczową rolę (abstrahując od zestawień typu Sonnen – Jones, bo to inne kategorie wagowe). W kobiecym MMA jest inaczej i pokazuje to przykład Liz Carmouche, bowiem mam wrażenie, że jest to zawodniczka surowa technicznie w każdej płaszczyźnie, radzi sobie jedynie dosyć dobrze w parterze, ale do umiejętności Mieshy Tate brakuje jej sporo. Mimo to należy do czołówki bantamweight – ponieważ potrafi wykorzystać dużą siłę na swoją korzyść i stłamsić tym przeciwniczkę.

Jak przewagę fizyczną wykorzysta z Tate? Można rozpatrywać to dwojako:

– nie da się obalić, a w stójce da sobie radę z dziurawą Mieshą,

– nie da się obalić i sama przewróci faworytkę,

– mimo tego, że znajdzie się w parterze na dole, to dzięki przewadze siły nie da się skontrolować i sama przejmie inicjatywę.

Która wersja jest najbardziej prawdopodobna? Szczerze mówiąc nie wiem, ale wszystkie wydają mi się mało realistyczne.

Pewna niewiadoma

Tate, mimo dwóch porażek z rzędu, w ostatnich walkach mogła się podobać – walczyła jak lwica o pokarm i miała swoje dobre momenty, mimo klasowych przeciwniczek. Liz Carmouche z kolei wygrała z problemami z młodziutką Jessicą Andrade, która „na klatę” prawdopodobnie podniosłaby z 3 albo 4 razy mniej od Gorilli (to nie żart) i przegrała w FATALNYM stylu z Alexis Davis. W tej walce nasza bohaterka pokazała się z najgorszej strony, o jaką bym jej nigdy nie podejrzewał – po prostu przegrała bez walki. Dała się okopać przeciwniczce, nie dążyła do sprowadzeń, nie widać było, aby starała się ustrzelić Davis lub zrobić cokolwiek, co mogłoby zmienić obraz pojedynku. Po prostu – oddała pola. Takie pojedynki bardzo źle wróżą, a w MMA mało co dzieje się bez przyczyny.

Nie chcę próbować wysnuwać wniosków związanych z tą walką, ale jeśli Carmouche brakuje ognia podczas przygotowań lub walki, to z Mieshą Tate po prostu nie wygra.

Podsumowanie:

• Tate jest dużo bardziej doświadczona, co w kobiecym MMA odgrywa ogromną rolę.
• Płaszczyzna stójkowa będzie prawdopodobnie wyrównana, choć jeśli Tate robi takie postępy jak dotychczas, to widziałbym tutaj jej lekką przewagę – szczególnie bokserską.
• O wiele bardziej prawdopodobnym jest, że Tate sprowadzi Gorillę niż na odwrót – zapasy Amerykanki są jednymi z lepszych w dywizji.
• Miesha Tate prezentuje jedne z najlepszych BJJ w historii damskiego MMA i jeśli będzie miała pod sobą w parterze Liz (a tak prawdopodobnie będzie), to ją stamtąd nie wypuści.
• Liz Carmouche to szalenie silna zawodniczka i skończenie jej będzie szalenie trudne, więc postawię jeden typ na zwycięstwo punktowe Tate.

Moje typy: zwycięstwo Tate, Tate przez decyzję.